Art + Design
Collection
Hier komt een korte tekst te staan over Jan en zijn werk. Hier komt een korte tekst te staan over Jan en zijn werk. Hier komt een korte tekst te staan over Jan en zijn werk.
Hoewel kunstenaar Nazif Lopulissa zijn vleugels op nationale schaal inmiddels flink aan het uitslaan is, heeft hij in 2016 al een vrolijke serie muurschilderingen voor Het Industriegebouw gemaakt.
Zijn werk heeft zich sinds die tijd natuurlijk sterk ontwikkeld en is inmiddels tentoongesteld geweest in shows bij Museum Boijmans van Beuningen, De Kunsthal en het Tate Modern in Londen, maar Lopulissa’s thematiek blijft tot op de dag van vandaag speels en jong. Hij onderzoekt de structuren en vormen van alledaagse voorwerpen en plaatsen en verwerkt die door middel van verschillende technieken tot kleurrijke composities. Zijn kunst verwijst naar die gelukkige ‘droomtijd’ waarin de zwaarte van het volwassen zijn nog geen restricties oplegde.
Wie eenmaal een werk van Sam Drukker van dichtbij heeft bewondert, kan bijna niet anders dan de rest van zijn oeuvre onmiddellijk herkennen, zo stijlvast en eigen zijn zijn schetsen, tekeningen en schilderingen.
Dat Drukker een gevestigde en gewaardeerde speler in het Nederlandse culturele veld is, werd bevestigd door zijn benoeming tot Kunstenaar van het Jaar in 2011. Zijn krachtige figuratieve portretten zijn onder meer te zien in de collecties van het Rijksmuseum en het Joods Historisch Museum in Amsterdam, maar hij is ook internationaal vertegenwoordigd; bijvoorbeeld in het Museu Europeu d’Art Modern in zijn tweede woonstad Barcelona.
Sam Drukker wordt als schilder gerekend tot de vierde generatie van De Groep van de Figuratieve Abstractie, een kunststroming die uitgaat van een duidelijke wisselwerking tussen kunst en architectuur. Die visie komt goed tot zijn recht in de bijzondere schildering (van het woord plafondschildering een doorkliklink maken naar het werk onder het kopje ‘Collectie’) die hij speciaal voor HIM realiseerde op het hoogste punt binnen Het Industriegebouw.
Love it or hate it; er zit voor velen weinig tussenin als het om de uitgesproken sculpturale werken van kunstenaar Iwan Smit gaat. De jonge Rotterdammer studeerde illustratie en beeldende kunst aan de Willem de Kooning Academie in eigen stad, maar ontdekte al snel dat de driedimensionaliteit die hij kwijt wilde in zijn schilderijen veel beter tot zijn recht kwam in ruimtelijke objecten.
Zijn werk zweeft tussen zwaar en lichtvoetig, wat resulteert in vrolijke, kleurrijke schilderingen en objecten met een klein, maar desalniettemin voelbaar duister randje. Deze maakt hij overigens niet alleen voor kunstinstellingen met een grote K, zijn signature style duikt ook regelmatig op in de retail-, product- en designhoek.
Smits werk is te vinden in de collectie van Museum Boijmans van Beuningen, die van het Ministerie van Infrastructuur & Waterstaat en de bedrijfsverzameling van De Correspondent. Bij HIM waakt een van Smits sluipende tijgers boven de hoofdentree aan de Goudsesingel. Het is een van de symbolen en mythologische wezens die een terugkerend thema vormen in zijn herkenbare beeldtaal.
Het oeuvre van Jan van der Ploeg is niet alleen bijzonder omvangrijk, maar ook zeer wijdverspreid. Zo is zijn werk is terug te vinden in (privé)collecties op zo ongeveer elk continent ter wereld.
Voor HIM creëerde Van der Ploeg een knaller van een binnenkomer: een kleurrijk spektakelstuk in de entreehal van Het Industriegebouw. Het is voor de kijker intrigerend om te zien hoe zijn werk, dat feitelijk een tweedimensionale muurschildering is en geen perspectief kent, toch een sterke ruimtelijke werking heeft. Dat effect wordt extra krachtig doordat hij de architectonische details van een ruimte (pilaren, lijsten, ramen), integreert in het kunstwerk. Zo ben je als toeschouwer bijna onderdeel van zijn kunst.
Harry Markusse is als succesvol kunstenaar werkzaam vanuit zijn atelier in Amsterdam en vertegenwoordigd in belangrijke verzamelingen, zoals die van de AkzoNobel Art Foundation en Museum Voorlinden. Toch blijft het een leuke funfact dat hij zijn eerste ‘schildersporen’ verdiende als jonge graffiti-artiest in de Maasstad, waar hij opgroeide.
De jonge schilder laat zich nog altijd graag inspireren door het repetitieve en wiskundige karakter van ritmes, reeksen en cadansen, zoals je die ook vaak tegenkomt bij graffiti-tags. Zijn vormentaal oogt weliswaar strak en beheerst, maar zijn composities ontstaan spontaan, zijn dynamisch en suggereren een oneindige beweging; alsof het momentopnames zijn van iets dat buiten het kader eindeloos door zou kunnen gaan. Op die manier weet hij te spelen met het aloude trompe-l’oeil effect van perspectief en een dieptewerking op een platte ondergrond.
Speciaal voor HIM maakte Markusse de twee markante wandschilderingen Green Lines en Orange Ribbon. (van ‘twee markante wandschilderingen’ een doorkliklink maken naar zijn werk onder het kopje ‘Collectie’). Als kijker zul je vanaf een afstandje vooral strakke lijnen ontwaren, maar wie dichterbij komt ontdekt ook sporen van het karakter van de kunstenaar. Kwaststreken, kleine imperfecties, oneffenheden en soms zelfs vingerafdrukken. Markusse beschouwd deze details als zijn persoonlijke handschrift.
Multidisciplinair beeldend kunstenaar Rutger de Vries begon zijn visuele zoektocht in de graffiti-scene. Anders dan in het oeuvre van Harry Markusse, zie je deze verwijzing bij hem nog een op een terug in zijn werk. Zijn ervaringen als graffiti-artiest vormen dan ook de directe inspiratie voor de schilderinstallaties die De Vries vandaag de dag neerzet. Deze worden gekenmerkt door grootse en gedurfde wandstukken waarin hij gebruik maakt van zelfgebouwde mechanische verfmachines. Ook zijn methode om alledaagse gebruiksvoorwerpen in zijn werk te integreren is een knipoog naar zijn wortels in de Street Art-scene. Het genre waarin hij werkt zou je volgens hemzelf het beste als Post-Graffiti Art kunnen omschrijven.
De Vries woont en werkt tegenwoordig in Berlijn, maar is voor zijn deelname aan kunstbeurzen en groepsshows nog vaak in Nederland te vinden. In 2020 maakte hij in opdracht van HIM de installatie Rhombi. Rhombi is het meervoud van rhombus, ruit in het Engels, wat verwijst naar het ruitpatroon van zowel zijn installatie als die van de balustrades op de vijfde verdieping van Het Industriegebouw.
Purple Structures is het nieuwste werk in de reeks wandschilderingen die Harry Markusse speciaal voor HIM ontwierp. Zijn vormentaal oogt strak en beheerst, maar zijn composities ontstaan spontaan, zijn dynamisch en suggereren een oneindige beweging; alsof het momentopnames zijn van iets dat buiten het kader eindeloos door zou kunnen gaan. Op die manier weet hij te spelen met het aloude trompe-l’oeil effect van perspectief en dieptewerking op een platte ondergrond.
