Uit de hand gelopen hobby
Op zijn gemakje wandelt Anass naar binnen bij Cafe @Home op de ochtend van ons gesprek. Hij doet de naam van de koffiebar in de plint van Het Industriegebouw eer aan: “Ik vind dit een fijne plek voor afspraken, en en daar heb ik er veel van, dus ik ben hier vaak te vinden”, zegt hij. Anass Meziane, 34, trotse Rotterdammer (geboren en getogen), echtgenoot, vader én eigenaar van zijn eigen bedrijf: “Ongeveer drie jaar geleden heb ik Wrokko opgericht: een carrièreplatform met als doel om ambitieuze studenten bij mooie werkgevers aan de slag te krijgen. We richten ons daarbinnen op een bijzondere niche, namelijk die van de bi-culturele student. Dat doen we omdat we zien dat er vaak nog een heel groot gat is tussen eerste generatie bi-culturele studenten en hun droombedrijven. Om die dichter bij elkaar te brengen organiseren we allerlei programma’s, van coaching en begeleiding tot kennismakingsevents. Zo proberen we de kloof op de arbeidsmarkt, die bestaat tussen deze groep en hun potentiële werkgevers, te verkleinen. Je zou kunnen stellen dat Wrokko bestaat als resultaat van een uit de hand gelopen hobby.
Ik hielp vaak jongeren uit mijn sociale omgeving met het vinden van een stageplek of baan. Daar haalde ik veel voldoening uit en ik werd er ook steeds beter in. Ik wist op een gegeven moment precies wat je wel en niet moest zeggen en bij welk bedrijf ze het op dat moment konden proberen omdat ze daar iemand zochten. Ik werd als het ware een echte matchmaker en dat is altijd zo gebleven. Nu, drie jaar later, ben ik als eigenaar met allerlei andere dingen bezig om Wrokko naar een nog hoger plan te tillen: het uitzetten van strategieën, een investeringsronde, bouwen aan een nieuwe website en het het aanstellen van een team gepassioneerde collega’s. Maar ik ben ook nog altijd dagelijks zelf in gesprek met studenten die klaar zijn om de arbeidsmarkt op te gaan. Dat laagdrempelige contact met studenten die net starten vind ik nog altijd het leukste van mijn werk.”
Solliciteren met een bi-culturele achtergrond
Een uit de hand gelopen hobby; deed je dit dan eerst naast ander werk? Anass lacht: “Jazeker! Ik heb bedrijfskunde gestudeerd aan de Erasmus Universiteit en toen ik in 2014 afstudeerde zag de arbeidsmarkt er nog wat anders uit dan nu. We kwamen net voorzichtig uit de financiële crisis, dus het was niet zo dat je LinkedIn-inbox vol zat met mailtjes van recruiters die je ergens wilden plaatsen. Het duurde daarom ook best een tijd voordat ik een startersbaan had gescoord. Gedurende dat jaar raakte ik van lieverlee best wel gefrustreerd, omdat ik altijd dacht: zodra ik mijn diploma op zak heb kom ik overal binnen. Dat was wel een reality check! Gelukkig vond ik na ongeveer een jaar mijn eerste functie bij PostNL, waar ik begon als managementtrainee.”
Duurde de zoektocht naar een startersfunctie voor jouw gevoel langer door jouw bi-culturele achtergrond? Anass denkt na: “Niet zozeer door die bi-culturele achtergrond als gegeven, maar wel door de context die daarop van toepassing is. Dat wil zeggen: het feit dat je de eerste in je familie bent die studeert, het feit dat je geen netwerk van belang hebt en het feit dat je je op een voor jou totaal onbekend terrein begeeft. Bij elkaar genomen voelt dat wel alsof je een uitwedstrijd met een 0-3 achterstand begint. Dat je uit een familie komt met een migratieachtergrond betekent vaak dat je ouders hun hebben en houwen hebben achtergelaten en zich in een land hebben gevestigd waar ze eigenlijk niks machtig zijn, niet de taal, niet de gewoontes en hun diploma’s, als ze die al hadden, gelden misschien niet meer. Veel bi-culturele studenten zijn daardoor het wiel telkens opnieuw aan het uitvinden. Daar komt dan nog bij dat je niet weet wat er aan de andere kant speelt, je weet niet of er aan de werkgeverskant met argwaan naar jouw profiel wordt gekeken omdat je een Marokkaanse achtergrond hebt. Je krijgt namelijk nooit te horen ‘hoi Anass, dankjewel voor je sollicitatie, we hebben jou niet aangenomen vanwege je Marokkaanse naam’. Maar dat je dat niet hoort, betekent niet dat het nooit zo gaat, want dat ís er wel degelijk. Wel steeds minder gelukkig, daar ben ik van overtuigd, want thema’s als inclusie, diversiteit en kansengelijkheid staan bij de meeste bedrijven wel echt hoog op de agenda tegenwoordig, maar we hebben daarin nog wel een slag te slaan.
Van PostNL naar Wrokko
Fast forward naar de traineeship van Anass bij PostNL: “Ik zat daar op het hoofdkantoor in Den Haag en toen viel het me op dat er weinig mensen waren die op mij leken. Dat vond ik best apart, want we zaten daar op steenworp afstand van de Schilderswijk. Het was pas toen dat ik zelf begon te leren over thema’s als diversiteit en inclusie. Binnen het thema culturele diversiteit was bij bedrijven vaak het antwoord op het personeelsvraagstuk: we kunnen ‘ze’ niet vinden, ‘ze’ solliciteren niet bij ons, we zien ‘ze’ niet. En ik dacht: ik zie ‘ze’ alleen maar, kom maar eens een dagje meelopen met mij in de wijk! Zodoende begon ik met het zo nu en dan geven van een sollicitatietraining in een buurthuis in mijn buurt Crooswijk, niet alleen als vrijwilliger, maar soms ook als investering. Dat vond ik niet erg, want ik wilde ervaren, toetsen en testen waar die twee werelden langs elkaar gingen. Toen ik daar meer grip op kreeg begon ik in oplossingen te denken.”
Een medaille met twee kanten
En, wat kwam er uit jouw onderzoek? Wat bleek voor jou het heikele punt waar het misging, waarom raakten deze twee werelden elkaar niet als vanzelf? Anass vertelt: “Die medaille heeft uiteraard twee kanten:
• Bij de eerste kant redeneren we vanuit de werkgevers. Die zijn vaak wit, van een andere generatie, vanuit een cirkel van ‘ons kent ons’ ontstaan en dus ook altijd ‘ons kent ons’ gebleven, waardoor zij als vanzelf geen toegang hebben tot een divers netwerk. Daarnaast wordt er door de huidige leiders veelal op een vrij klassieke manier naar talent gekeken. Volgens hen worden leiderschapskwaliteiten bepaald door, bijvoorbeeld, dingen als bestuurservaring, commissies en buitenlandervaring.
• Bij de tweede kant redeneren we vanuit de werkzoekenden. Die volgen, wanneer ze ambitieus zijn, braaf hun studie, maar hebben geen idee dat bovenstaande competenties zo belangrijk zijn en, zelfs als ze zich dat wel realiseren, kan niet iedereen zich deze ervaring veroorloven. Financieel niet, maar ook time-wise niet.
Zelf had ik ook niet door hoe belangrijk al die extra curriculaire activiteiten worden gevonden. Ik heb heel toevallig een buitenlandervaring opgedaan, maar dat was omdat ik voor mijn eigen gevoel te weinig uit mijn studietijd had gehaald. Ik woonde bij mijn ouders, studeerde in mijn thuisstad en had voor mijn gevoel nog maar kort de tijd om mijn studentenleven memorabel te maken. Op dat moment had ik nog niet door hoe waardevol zo’n buitenlandervaring is in de zoektocht naar een baan, wat eigenlijk gek is, want waarom maakt zo’n trip mij competenter dan een ander? I was just lucky, had een gekke ingeving, maar er zijn heel veel studenten die dat niet hebben, of studenten die niet de middelen hebben om dit mogelijk te maken en wat betekent dat voor hun talent en kunnen? Dat klassieke lijstje om talent mee te beoordelen is wat mij betreft heel zwart-wit, want de goede persoon op de goede functie krijgen behoeft zoveel meer dan die standaard tick-boxes afvinken. Is bestuurservaring of veel van de wereld zien echt alles wat telt, of is ook zorg dragen voor zes broertjes en zusjes of tolken voor je ouders die geen Nederlands spreken ook wat waard? In mijn geval was de motivatie mijn ouders trots maken. Als je dat soort verhalen niet kent en ook niet zoekt, dan loopt het dus scheef. Daar probeert Wrokko werkgevers bewust van te maken en we proberen ze ook uit te dagen om met een andere blik naar talent te kijken!
Bermudadriehoek
En de werkzoekenden, hoe stimuleren jullie hen? “Goede vraag”, zegt Anass, “want ook daar valt veel te winnen. Je moet je voorstellen dat veel bi-culturele studenten na hun afstuderen boven een soort Bermudadriehoek komen te vliegen, waardoor hun kompas volledig op tilt kan slaan. Wat we vaak horen is dat ze een netwerk missen. Denk daarbij aan mensen die hen ergens naar binnen kunnen helpen, maar ook mensen die ze kunnen coachen op hóé je bij je droomwerkgever binnenkomt. Die coach, dat is Wrokko. Wij geven trainingen, brengen studenten in contact met mensen die ze meer kunnen vertellen over hun droombedrijf en koppelt werkzoekenden aan werkgevers. We werken daarin op dit moment samen met ongeveer 12 à 14 bedrijven, met name grote multinationals, zoals EY en Bol.com. Met sommige van deze werkgevers werken we een jaar samen, andere bedrijven zitten nu al drie jaar dedicated bij ons.” We vragen ons af: haken die bedrijven dan af omdat ze het daarna voor hun gevoel zelf kunnen oppakken? Anass antwoordt: “Nee, dat is eigenlijk nooit zo, want dit thema is wel iets van de lange adem. Het is niet iets wat je binnen een jaar hebt gekanteld of hebt veranderd. Het hebben van een commissie en een bijbehorend diversiteitsbeleid en het realiseren van een daadwerkelijke instroom van divers talent zijn toch wel echt wat anders. Op dat laatste punt positioneren wij ons!” En hoe komen die talenten bij jullie terecht? “Nou”, zegt Anass, “dat lag natuurlijk eerst heel dichtbij mijzelf. Ik ben begonnen als eenpitter met een kring van (semi)bekenden om me heen, dus daaruit is het platform Wrokko ontstaan met een bijbehorende online-communicatie waar we veel respons op krijgen. Daarnaast scouten we ook veel talent zelf via LinkedIn, of live via multiculturele studentenverenigingen van de EUR, de VU, De UvA en de TU Delft.
De HIG journey
Dat is natuurlijk zo, je bent met een desk begonnen bij HIG en kijk nu eens: een office met maar liefst zeven werknemers! Hoe is dat zo gegaan? Anass: “Ik was dus nog bij PostNL aan het werk, maar merkte dat ik steeds meer potentie zag in mijn side job en op een dag besloot ik er vol voor te gaan! Een heel korte tijd heb ik toen in een andere co-working space gehuurd, maar daar voelde ik me helaas niet echt thuis. Toen tipte een vriend van me Het Industriegebouw. Hij zei: ‘dit is echt wat voor jou, ga gewoon even kijken’. Zo gezegd zo gedaan; ik ging spontaan langs, kreeg een tour en een paar dagen later zat ik achter een desk. En het leuke was, ik had mijn buurvrouw van de vorige werkplek ook voor HIG weten te enthousiasmeren, dus dat was een warm bad. Wrokko organiseerde toen al veel events en trainingen, dus voor ons is de Maaskantine echt een heel bijzondere plus. Daarnaast is de bereikbaarheid van HIG ook echt optimaal voor alle verschillende partijen. Al snel breidde Wrokko zich uit en kregen we behoefte aan een eigen kantoorruimte, dus gelukkig konden we toen doorgroeien naar een Office. Nu komen we langzamerhand op een punt waarop we moeten gaan nadenken of we per bureau blijven groeien, of dat we in een keer een grote slag gaan slaan en écht een groot kantoor gaan huren. Mijn ambitie is om zo’n platform te worden als HIG-huurder Magnet-me. We doen veel hetzelfde, alleen kent Wrokko een diepere niche en zijn wij op een andere manier maatschappelijk gedreven. Een samenwerking is er helaas nog niet van gekomen, maar ik denk wel dat we veel van ze kunnen leren! Verder maken we zo nu en dan gebruik van de creatieve skills van community en waarderen we de gezelligheid en sfeer bij HIG enorm.”
Where to start?
Heb jij nog tips voor HIG-huurders die hun bedrijf diverser willen maken, maar niet goed weten waar te starten? Anass denkt na: “Ja, die heb ik zeker:
1. Het begint en eindigt met netwerken. Binnen Rotterdam zijn genoeg creative agencies
met mensen van kleur. Probeer daar eens een samenwerking mee aan te gaan en wie weet wat ervan komt.
2. Zoek vervolgens buiten de gebruikelijke talentenpoules. Als je stagiaires of werkstudenten zoekt, pak dan je laptop en ga een dagje op een campus werken. Spreek mensen aan, start een gesprek en ben je onder de indruk, vraag dan op de man af of het ze iets lijkt om jouw team te versterken! Simple as that.
3.Werk samen met studentenverenigingen. Jong talent heeft de toekomst, dus houd je ogen en oren open in de zoektocht naar iets anders dan de gebruikelijke profielen.
4. Heb het besef dat je de diversiteitkwestie niet snel oplost en steek hier dus blijvend aandacht in.
5. Ten slotte: mocht je een specifieke vraag hebben, weet me dan te vinden. Ik vind het leuk om kennissessies te organiseren of om mee te denken met bedrijven binnen HIG. Wrokko kan mensen gemakkelijk aan elkaar koppelen en heeft een groot netwerk van mensen die trainingen workshops geven. Samen komen we verder!”
Fotografie door Sophia van den Hoek - Unfolded
