Zondag 15 maart: alle horeca in Nederland ging om 18.00 uur op slot. Haal het begin van de lockdown nog eens in je herinnering terug. Marco Zander (Old Scuola): “Ik had het datzelfde weekend al zien aankomen. Op vrijdag draaiden we de helft van de normale omzet. Zaterdag idem dito. Op die bewuste zondag zat er nog maar één gezin in de zaak. Ja, en daarna kon dus het licht uit.” Thomas Krüse (Café@Home): “Ik voorspelde kort ervoor al dat zoiets ging gebeuren. En ook dat het tot juni zou gaan duren.” Ruben Venema (By Jarmusch): “Wij hebben nog diezelfde zondagmiddag ons vaste team bij elkaar geroepen en een plan met elkaar getrokken. Wat kunnen we eventueel nog wél doen?” Dennis Ebeli (Alfredo”s Taqueria): “Ik heb de eerste drie weken van die periode heel pittig gevonden. Je ervaart weer dezelfde leegte in je leven die je als kind ook wel eens kon hebben. Ik heb ook eerst de boel de boel maar eens gelaten. Ik heb met een kladblok buiten gezeten. Sokken en letters getekend. Rondjes gefietst met mijn vriendin. De schoenen- en boekenkast opgeruimd. Zulke dingen. Zo lang ik maar niet aan de zaak hoefde te denken.”
Eva Eekman (Héroine): “Ik vermoed dat we allemaal dezelfde fase hebben doorgemaakt: dit kan niet waar zijn, het is een film. Persoonlijk vond ik het wel lekker. Fijn thuis met de kinderen, zelf koken. Heel idyllisch. Ik dacht ook in die eerste weken: ik ga naar het platteland emigre- ren en daar mijn eigen groenten verbouwen.” Ruben: “Het is inderdaad alsof het allemaal niet echt is gebeurd, of dan toch in een vorig leven.” Ongetwijfeld kwam daarna al snel het besef dat je je zaak overeind moest zien te houden. Hoe heeft ieder van jullie dat aangepakt? Ruben: “In eerste instantie zijn we met afhaal begonnen. Maar dat bleek ingewikkelder uit te pakken dan we dachten. De huismeester van HIG kwam toen op het fokking goede idee van een drive-thru. Klanten van By Jarmusch konden al vrij snel na de lockdown met de auto, de scooter, de fiets of het skateboard door de binnenstraat van het gebouw rijden om hun bestelling aan de deur af te halen. Compagnon Tjeerd bedacht het al even briljante idee om dan ook collega-ondernemers te vragen om in die drive thru-keten aan te sluiten. Er stond onder andere een bloemenkraam, de kaaswagen van Marije Booij en de jongens van The Rumah verkochten er cocktails. Het heeft ons heel veel nieuwe vriendschappen opgeleverd, en het sloeg ook meteen bij mensen aan.” Eva: “Héroine is diners thuis gaan bezorgen. Dat was even een hele omschakeling, want je stapt over op een totaal andere bedrijfsvoering. Maar we kregen er gauw genoeg lol in, en het werd door onze vaste gasten zeer op prijs gesteld. De reacties waren toch al fantastisch. We hebben veel cadeaubonnen verkocht en donaties ontvangen. En toen we na Pinksteren weer open mochten, was iedereen er ook weer gewoon.” Marco: “Old Scuola heeft zijn grootste omzetten altijd gehaald uit het cateren van grote festivals en evenementen. Zuur dat die dit seizoen allemaal zijn afgelast, maar het is niet anders. We hebben direct bij het ingaan van de lockdown dus eerst al onze kaarten gezet op het bezorgen van pizza’s. Dat ging ook meteen prima overigens.
Al na een maand leverden we er evenveel aan de deur af als we daarvoor in ons restaurant serveerden. Aansluitend zijn we, onder de merknaam Supermercato, doe-het-zelf-kits gaan maken. Verse pizza’s uit onze houtovens, die thuis of in hotelkeukens kunnen worden afgebakken. Dat loopt volledig naar verwachting, met afnemers als de Citizen M-hotels en een succesvolle pilot in een Amsterdamse vestiging van de Jumbo. We zijn de eerste in Nederland die de Napolitaanse pizza nu ook op deze manier aan de man brengt.”
Thomas: “Ik ben met Café@Home dichtgegaan. Met die paar broodjes en koffies die ik in de afhaal had kunnen verkopen zou het alleen maar geld hebben gekost. Bovendien kon ik het me veroorloven, omdat ik mijn lasten altijd laag heb weten te houden. Ik sta zelf al twaalf jaar dagelijks in de zaak en werk alleen met studenten. Erg bezorgd of de loop er bij de heropening er weer in zou komen, was ik ook niet. Ik wist dat het goed zat. Voor veel jongeren, zzp’ers en internationals is Café@Home al jarenlang een huiskamer. Meteen al na Pinksteren was het hier een gekken- huis, en tot nu toe is het ook druk gebleven.” De COVID19-pandemie heeft onder andere de horecasector met heel veel problemen en ellende opgezadeld. Heeft de crisis voor jullie ook zegeningen met zich meegebracht? Dennis: “Het is af en toe een worsteling geweest om Alfredo’s goed te laten draaien. Er zijn ook in het pre-coronatijdperk best moeilijke dagen geweest. Was het te zeer een nicheconcept dat ik voor het restaurant bedacht? Was ik niet commercieel genoeg? Ik heb de puzzel misschien nog niet helemaal gekraakt, maar ik weet alvast dat ik erg graag met deze taqueria door wil. Dat is wel een inzicht dat de voorbije maanden me hebben gebracht. De oren zijn even gewassen. Ik heb mezelf ook ontslagen van de verplichting om hier als halve manager dagelijks op de werkvloer te staan. Ons team is veel meer gebaat bij iemand die dat echt in de vingers heeft. Dan blijf ik wel de Dennis die de leuke dingen bedenkt.” Eva: “We hebben extra geld bij onze investeerders moeten lenen om de coronacrisis te boven te komen, dus financieel gezien staan we weer op nul. Verder loopt alles in Héroine weer zoals in de drie jaren ervoor. De lunches hebben we voorlopig afgeschaft aangezien veel zakenmensen nog steeds thuis werken. Maar daar staat tegen- over dat we nu ook op de zondag open zijn, wat ook weer een fijn, nieuw publiek trekt. Ik ben dat plan om naar het platteland te vertrekken allang weer vergeten, hoor. Dat was natuurlijk een utopie. Ik mis al die extra tijd die ik tijdens de lockdown met de kinderen was soms heus wel, al ben ik ook blij dat ik weer in Héroine aan de slag ben.”
Thomas: “Ik wist al voor corona dat het ondernemerschap mij niet alleen aan Café@Home bindt. Ik ben met veel liefde en zorgzaamheid voor gasten het vaste gezicht van deze zaak, maar ik wil als horecaman meer stappen kunnen maken.
Ik ben zonder veel problemen uit deze crisis geko- men, dus die weg ligt ook nu nog steeds voor me open.”
Ruben: “Midden in de crisis heb ik tegen mijn vriendin gezegd: “Laat ik vooral blijven doen waar ik goed in ben”, en dat is hard werken en het team van By Jarmusch bij elkaar houden. Zorgen dat de moed er bij iedereen in blijft en dat mede- werkers weten dat we er voor ze zijn. Ik geloof dat dat gelukt is. En mooi om te zien dat veel collega’s uit de horeca en van bedrijfjes hier in Het Industrie- gebouw daar op hún manier ook in zijn geslaagd. Corona was het tijdperk van show us your colours, toon de ander wat je waard bent. Ik heb er ontzettend veel van geleerd.”
Tekst door Wim de Jong
